Retrato en Silencio

Kok bisa si cewek ini diam-diam aja sambil nggak pake filter? Dia bukan model—dia arsitek memori! Kain sari-nya bukan kain biasa, tapi benang ingatan yang dijahit sama bayangan cahaya pagi. Pixel? Iya bro—tiap jahitan itu bawa emosi seperti kopi susu di malam hari. Aku pakai low-saturation… bukan biar viral—biar felt breathe. Kamu kira dia lagi foto? Nggak juga—dia lagi remembering! Di mana kamu cari ‘kecantikan’? Di balik jendela… di kolong tulis… di pojok Queens apartment yang cuma punya satu bau asap dan tawaan! Comment区开战啦—kamu pernah ngerasa kainmu bicara sendiri?

無聲勝過大聲

你以為她拍大片是為了吸睛？錯！她係在偷走光線，當成靜謐的禪。 每條縫都係記憶嘅刺青，每道摺都係靈魂嘅呼吸——唔使Adobe，用黎暗做攝影。 你睇住佢個影相？唔使打卡，用『靜』當成濾鏡。 呢啲照片仲點：一張空房、一人、一縷光——冇人等，冇tag，就我同光。 你哋咋看？評論區開戰啦！ （提示：下次記得，美得要安靜到連IG都唔敢響）