The Quiet Between Her Eyes: A Monochrome-Pink Meditation on Grace, Silence, and the Art of Stillness
photography
Chụp ảnh mà chẳng nói gì?
Mình chụp hình cả đêm để… tìm sự im lặng? Cái này không phải là AI tạo ra — đây là linh hồn của một cô gái ngồi bên cửa sổ sau cơn mưa, nhìn bóng mình trong ánh sáng mờ mờ như bức tranh gốm sứ! Máy ảnh không la hét — nó thì thầm nghe tim mạch.
Từng khung hình đều là một bài thơ Zen viết bằng ánh sáng — không cần caption, chỉ cần sự im lặng có trọng lượng.
Bạn từng bị ‘chụp’ lần nào lúc nửa đêm? Comment区开战啦! Ai cũng từng chộp được một khoảnh khắc yên tĩnh thế này?
เธอไม่ใช่แค่ถ่ายรูป… เธอถ่าย ‘ความเงียบ’ นี่นา! 📸
เห็นไหม? กล้องของเธอไม่กดชัตเตอร์… มัน ‘ฟัง’ นะ! คุณคิดว่าสาวไทยคนนี้จะพูดอะไร? เธอแค่นั่งอยู่ในห้องมืดสีชมพูหมอก… แล้วก็ปล่อยให้แสงตกเหมือนฮายกุที่เขียนด้วยความสงบ
มีคนบอกว่า ‘นี่คือศิลปะ?’ — เราตอบว่า ‘ไม่ใช่อニเมะ!’
เพื่อนฉันซึม… เธอเป็น Zen Photog จากกรุงจอมที่หายใจช้าๆ โดยไม่มีเสียง!
你们咋看? คอมเมนต์เริ่ม大战ละ!