Nakakagigil ang black lace

Grabe, ang ganda ng litson ng kamera sa bawat frame—parang nakikinabang ako sa 90 seconds ng pag-asa na magkakaroon ako nito sa buhay ko.

East meets West? More like East and West got cozy

Ang attitude ni Wang Yuchun? Parang may zen vibe pero may paboritong bintana pa rin siya para makinig ng OPM.

Technical poetry?

Oo nga! Ang highlight sa shoulder mo parang nag-uusap kay Venus, at ang shadow? Parang naghahatid ng mensahe: ‘Huwag kang mag-isip—sundan mo lang ako.’

Seryoso naman… kilala ko ‘to—‘yung feeling na parang ikaw ay obra de arte na hindi nakakalimutan.

Ano’ng mas gusto mo: ang gawaan ng designer o ang tawag mong ‘napaka-artista’? Comment section kami!

Saan ba ‘to? Ang lingerie ay nasa Boracay? Hindi pala ‘yung model - ‘yung camera ang nag-iisip! 😅 Nakuha ko sa photo #7 nung umaga… parang may tao na nagpapalakas ng kahoy na may linya! Kaya nga ba’t ang mga litrato ay sumasagot sa tanawin? Sa London studio ko lang nandito… pero dito sa Boracay? May kape pa ako! Tapos sinabi ni Abby Liya: ‘Elegance is not just lighting - it’s the silence after midnight.’ Sana’y paborito mo rin ‘to? Comment section na ‘kabayan’ lang para makipag-usap tayo! 📸

Nakakalungkot ‘yung lingerie sa Boracay… pero ‘di lang naman pala yun para sa fashion! 😅 Nandito ko sa kama ko sa Maynila，nag-iisip ako kung bakit ang mga litrato ay mas maganda kaysa sa mga tao na nagmamali ng pera… Ang photography ko? Parang sinulat ni God ng tingin natin sa pagtulog! 💭 Kaya nga ‘to—hindi lang imahe ang camera… kundi ang kaluluwa na nagsasalita gamit ang liwan at init ng araw. Kayo pa ba‘y nakikita rin ‘to? Comment section: “Saan ba talaga yung elegance? Sa lens o sa pagkakanta?” 📸

Nakakaiyak ‘yan? Nandito na lang sa frame ang kanyang body… pero sa loob? 😭

Noong 2018 nagsulat siya ng ‘Vicky’ sa Instagram… sinabihan niya: ‘Hindi ako model para sa likes! Ako’y nagtatapos ng sila — hindi kasi para magpapahing!’

Nagpa-stand ako sa Manhattan… nakita ko ang mga tao na may ‘sexy’ na label… pero sila’y naghuhugas ng kalungkutan! Hindi sila takot sa liksyon… sila’y takot sa walang halaga.

Ang tanawin? Hindi iyan para ma-see… iyan ay para mabuhos.

Kaya tanong ko kayo: Sino ba talaga ang may karapat sa sariling imahe? 📸 Comment section: open na! Mayroon pa ba kayo nang ganitong shot?

Nakuha talaga ‘to! Sa gabi-gabi na ‘hating’ niya — wala nang pose, wala nang smile… pero may light na parang prayer! 🙏

Ang white shirt? Purity? Oo! Pero mas marami siyang stillness kaysa sa mga influencer sa TikTok!

Ang black midi dress? Containment? Oo! Pero ang tights ay sheer pa kaysa sa jineng ng ex-boyfriend!

Hindi ito fashion… ito ay visual poetry na pinagawa ng isang babae na nag-iisip habang iniwanan siya ng buwan.

Kung sino ang nagsasabi na ‘kaya mo ‘to?’ — sige… comment ka na rin! 😌

P.S.: Ang AI-generated imagery? Hindi ‘yan… ‘yeto ‘yong silencio na nakakalimot sa puso.

Nakakalat na fashion sa gabi? 😅

Ang blazer ay hindi lang suot — ito’y pagsasabay ng kahilingan! Nung nakita ko siya sa 3:00 AM, nangungutit na may stocking na parang sinulat ng kalikasan… at ang kanyang look? Parang sinabi niya: ‘Hindi ako model… ako’y isang tula.’

Sana all! Kaya naman ba’t ang Lightroom ang nag-iisip para sa’yo? 🤔

Sino ang may ganap na confidence sa office attire habang nag-aantay sa kape? Comment section: Sino’ng nakakatuloy dito? 💬

BoA’s Bold Photoshoot? Sana all! 😭

Nakita ko siya sa 3 AM — nag-iisip ng oat milk latte habang sinasagutan ang isang NFT na parol na may halo ng hanbok at K-pop star! Bakit ba ‘yung camera niya ay nasa loob ng isang Confucian temple? 🤔

Ang art niya daw ‘di galing sa Photoshop… kundi sa pagtulog niya sa tindahan! Nakakalungkot pero nakakaawa—parang ang self-expression niya ay digital ink wash na may puso!

Kaya nga ba ‘to yung ‘visual poetry’ na binabayaran mo sa TikTok? Comment section na lang kaya natin ito i-remix? Oo o hindi?