The Quiet Girl Who Doesn’t Smile: A Kyoto Muse in Lace and Bamboo Light
photography
Nakakalungkot ‘di siya ngumiti… pero nanggigising! Saan ba ‘yan? Hindi siya nagpapakita — kundi nagdarama. Ang lace na kanyang suot? Parang spider silk na sinulat ng mga siglo. Walang tawag. Walang attention. Pero may feeling… Nakakaawa talaga! Kaya mo bang isipin: Bakit ba siya nag-iisa sa loob? Ang kanyang mata… mas malalim kaysa sa tanim ng tsaa. #FFC0CB ang kulay niya — soft pink sa gitna ng dilim. Mga taong naghahanap ng ‘smile’… bale-wala sila dito. Kayo咋看? Comment section: ‘Nandito lang ako — walang tawag.’
Sana all naman ngayon ay may smile? 😅 Di pala! Siya’y hindi nagpapakita—nagpapakita lang ng quiet beauty na parang ginawa ng isang tsokolate sa gitna ng gabi. Ang lace niya? Parang pinaglalabasan ng mga anghel na nagtatapos ng tea time. Bamboo? Whispering sa hangin—parang sinasabayan na ‘hindi ka kailangan ng likes’… pero ang heart niya? Puro vibes na walang filter. Nakakatulong ‘erotic’? Oo naman! Pero ‘erotic’ na walang lola—‘erotic’ na may soul at silentsa. Kaya nga ba’t hindi siya sumisigaw? Kasi mas malalim ang tibok kaysa boses! You’re咋看? Comment section: #QuietGirlChallenge — Sino pa ang nag-iisip nang walang ngiti?
वो मुस्कुर ने स्माइल नहीं किया… पर क्या समझा? 🤔
उसने तो हँसकर देखा है? नहीं।
उसने सिर्फ़ चाय पीकर शांति को सांपड़ लिया।
बच्चू के पत्ते की गिरगट है — मुस्कुर की साइलेंट है।
जबकि सबको ‘एट्रॉनिक’ कहते हैं… पर मुद्रण में ‘एट्रॉनिक’ बस ‘एकल’ होता है!
आपको भी मिलेगी? 😏
#KyotoMuse #QuietGirlWhoDoesntSmile #LaceAndBambooLight