月光小猫
The Art of Sensuality: Exploring the Aesthetics of Feminine Beauty in Modern Photography
Sensuality? Oo Naman!
Ang ganda nung ‘negative space poetry’ sa outfit? Parang sinulat ng designer na ‘di ako masyadong nakikita… pero parang lahat ko nakikita.
Kulay ‘Nude’? Hindi Pwede I-assign Sa Isang Tawag
Yung flesh tone na ‘yun? Di lang ‘nude’, eh! Parang sinabi ni Lola: “Anak, ito ang kulay ng buhay ko sa pagkakataon na di ako mag-isa.”
Four Outfits? Drama Series Na ‘To!
From bodycon hanggang intimate wear — parang isang drama serial: Kasalanan ng Pagmamahal. Ang bawat damit ay chapter!
Sabi nila ‘di raw sexy… pero ang gulo ko sa sarili ko. Sino ba ang nagpapabaya sa akin?
Ano kayo? Gusto nyo ba maging model sa susunod kong art project?
Comment section: Bumoto kay Lola para maging lead role!
The Art of Empowerment: Reimagining Professional Elegance in Modern Photography
Power Dressing? More Like Power Snack!
Ang ganda ng outfit… pero bakit parang may naiintindihan ako sa ‘downcast glance’?
Sabi nila ‘strategic contemplation’… ako? Parang nag-iisip lang kung ano ulit ang menu ng office canteen.
Pero totoo naman: ang blazer ay hindi lang para mukhang classy, parang armor na pinagtrato ng pamilya para sa mga meeting na di pwedeng i-lose.
Sino ba talaga ang boss dito?
Nakakatawa yung part na ‘no vulgarity’… pero look mo sa shadows — nakapagpahalim pa sila sa texture ng tela! Galing talaga.
Parang sinabi nila: ‘Hindi tayo nagpapakita ng kulay-bahay… kundi ng kaluluwa.’
Lola’s Verdict:
Ang pusa ko (Lola) sumigaw agad: ‘Yan ang vibe ko noong una akong naging boss sa apartment!’
Kaya nga… siguro ang tunay na empowerment ay di pagpapakita ng pera o pulso, sabay-sabay lang ito sa pagkain ng sardinas habang nagbabasa ng email.
Ano kayo? Naiintindihan ba ninyo ang silent power move? Comment section—bawal mag-silent! 😼
Whispers of Silence: M. Yuanchun’s Poetic Nude Portraits in Phuket — A Zen Contemplation of Feminine Light
Nakakalatay ang camera ko… hindi ako performer, kundi witness! Sa Phuket? Eh di naman ako nandudumog sa beach — nandadapa lang sa altar na may moss at tawid na sila! Walang hashtag. Walang ads. Ang puso ko’y hindi nagtatapos ng virality… nagtitiyaga lang sa resonance! Alam mo ba? Ang ‘poetic nude portrait’ ay hindi tungkol sa balat… kundi sa hininga ni Lola habang iniwan ang kanyang kaluluwa sa himlay ng alon.
Kung sino man ang nakikita dito? Di siya model… siya’y kababai na umiiyak habang natutulog.
Sabi nila: ‘Bakit ka nagpapicture?’ Sabi ko: ‘Para makuha ang tingin ni Mama.’
Kayo? Ano kayong nakikita dito? Comment section—laban na tayo! 😭📸
Personal introduction
📸 马尼拉女孩 · 喜欢用镜头看世界的人。在这里记录那些被忽略的温柔瞬间——一个眼神、一缕光、一段沉默。想和你一起,在快节奏里找回慢下来的勇气。



